"Van R" brzmi prawie jak coś holenderskiego :) - FOX Van R już mniej.... ale za to swojsko!

Są takie konstrukcje, które są niezawodne i jakoś się nie starzeją. Może ze względu na prostotę tejże konstrukcji? Tym razem „na tapecie” damper FOX VAN R. często spotykany jako OEM w rowerach wszystkich chyba producentów. W oryginalnej konfiguracji prościej się już chyba nie da amortyzować. Jedna regulacja – powrotu i ewentualnie zmiana twardości sprężyny. Proste jak budowa przysłowiowego cepa. W egzemplarzu, który serwisowaliśmy dorobiony został zawór schradera do pompowania komory powietrznej w zbiorniczku wyrównawczym (w celu łatwiejszego serwisowania i umożliwienia regulacji charakterystyki pracy - w oryginale pompowany jest azotem przez specjalny zawór i zakorkowany „na stałe”).

Rozmontowany, wyczyszczony, oględziny przeprowadzone, uszczelki do wymiany wymienione , zalany nowym olejem (było trochę zabawy aż znaleźliśmy ten właściwy olej, żeby całość pracowała tak jak właściciel tego sobie życzy).

Nie jest to oczywiście topowy model FOX'a i kulturą pracy może takowym ustępować, ale zadbany i odpowiednio zestrojony potrafi zaskoczyć. Minimalna ilość regulacji to minimalna ilość możliwości wycieku i ewentualnych innych problemów i to ogromna zaleta każdej prostej konstrukcji.< Wróć do TOP TEN

Jest taki moment, kiedy właściciel roweru dochodzi do wniosku, że pora na zmianę :) Czasami to konieczność bo sprzęt się zużywa i każdy rowerzysta się z tym liczyć musi, czasami zmiana wynika z faktu że w posiadanym rowerze coś nam po prostu nie pasuje. W tym przypadku problemem była geometria ramy. Kony słyną z tego że są dłuuuugie, co sprawia że bywają nazywane wdzięcznie „autobusami”, „przegubowcami”, „czoperami” itp i faktycznie jest problem żeby się zapakować z rowerem w rozmiarze 15,5” do wagonika np w Rużomberoku :) Mały wartość kąta główki w połączeniu z dużą bazą kół sprawia ze Kony są niesamowicie stabilne przy dużych prędkościach na długich, szerokich prostych ale co zrobić jeśli DH w stylu amerykańskim lat 90 nie za bardzo nam odpowiada bo wolimy kręte, techniczne single? Można kupić nowy rower.. to najłatwiejsze rozwiązanie choć nie tanie ;) No i co jeżeli z większości komponentów w posiadanej maszynie jesteśmy zadowoleni?

Można wymienić samą ramę! W tym przypadku właściciel zlecił nam taką przekładkę ramy z kilkoma dodatkowymi mniejszymi zadaniami mającymi na celu stworzenie swojej wymarzonej „zabawki”.

Rama wyjściowa: Kona Stinky 2008 rozmiar 15.5”

Rama docelowa.. w Polsce rzadko spotykana niemiecka marka Alutech model Fanes EN (pewnie od Eenduro choć 180mm skoku to sporo jak na enduraka). Jak widać na jednym ze zdjęć..jak każdy porządny niemiecki pojazd nie obejdzie się bez elementu "krzyżopodobnego" w kolorze czarnym ;)

Oczywiście nigdy nie jest tak że wszystko pasuje „od strzału” więc troszkę zabawy było. Nowe stery.. Kona -standard 1,5 cala Alutech- tapered ...nowe piękne maszynowe Cane Creek'i. Inna rama - inne szerokości tulejek dampera. Inne mocowanie tylnego koła (Kona standardowy QR 9mm, Alutech sztywna oś 15mm) wymusiło wymianę piasty, a to pociągnęło za sobą zbudowanie całkiem nowych kół na niebagatelnych komponentach DT Swiss - jak szaleć .. to szaleć ;)

Ponieważ dla właściciela estetyka jest ważna i wie on, że „diabeł tkwi w szczegółach” musieliśmy do zestawów piasta-obręcz dopasowywać czerwone szprychy (mały wybór długości na rynku w tym kolorze przez co trzeba było skracać i gwintować – ale jak widać i takie czary robimy! ).

Ponieważ właściciel lubi samemu grzebać przy sprzęcie, nam zlecił tylko najcięższe zadania.. odbierając starą, „gołą” ramę i nową z zamontowaną korbą, napinaczem, sterami i damperem oraz zbudowane przez nas koła. Całości dzieła dokończył w domowym zaciszu..  dzieląc się z nami zdjęciami (Tu to z częściami na podłodze i 2 browarami - upss, potem w połowie.. i gotowy na tle cegieł).

Efekt, jak można było się spodziewać jest imponujący. A z doniesień po pierwszych testach... kolejny szczęśliwy biker :)< Wróć do TOP TEN

Dziś rozebraliśmy widelec RockShox Recon 335. W sumie ciekawa konstrukcja ze sprężyną powietrzną SoloAir i blokadą skoku TurnKey. Jak widać w goleniach nie było zbyt wiele oleju (z doświadczenia wiemy, że warto dolać po paru pierwszych jazdach - szczególnie w modelach ze sprężyną stalową). Przy okazji na życzenie właściciela zwiększyliśmy skok o prawie 2cm. Widelec po dwóch sezonach pierwszy raz na serwisie - generalnie w stanie bdb. Niektórzy lubią progresywną charakterystykę powietrza – ma swoje zalety i wady... kwestia gustu. Na pewno Solo Air daje się dostroić do wagi jeźdźca i warunków jazdy.

Dziś na tapecie kolejny klasyk: Marzocchi Bomber Z1 WEDGE (rocznik 2002). Pełny przegląd - zdjęcia mówią same za siebie. 

Dziś ciekawy temat. Można śmiało powiedzieć, że trafił do nas rower-rarytas z rzadko spotykanymi w Polsce (przynajmniej w Tychach) rozwiązaniami technicznymi. Tematów jest wiele - skoncentrujemy się na najciekawszych. Oto rower: Hercules Exell Pro

No ale wróćmy na ziemię, nie z powodu tej piasty rower trafił do nas (co potwierdza jej renomę), konieczne było odpowietrzenie hamulców Magura HS 33. Oto parę fotek z tej akcji:

Przy okazji zwróćcie uwagę na sprytne zasłonięcie łańcucha - niezła sprawa w rowerze miejsko-trekkingowym.

A na koniec ostatnia ciekawostka: śliczne dynamo zintegrowane z piastą.

Ogólnie rowerek palce lizać... no może nie w trakcie samej naprawy :)

< Wróć do TOP TEN

Sturmey Archer (3sp) - coś dla porównania z technologią samurajów (publikowany niedawno na blogu przegląd piasty Shimano 3CC). W dzisiejszym wypadku piasta dość zdezelowana , ale chyba raczej ze względu na brak okresowych przeglądów niż braki w technologii. Chociażby regularne sprawdzenia i korygowanie luzów mogło by znacznie wydłużyć jej żywot. Teraz piasta potrzebuje raczej zmartwychwstania niż naprawy... no ale takie cuda akurat mamy w "menu" ;)  

Z końcem wakacji zawitał do nas zbłąkany "Indianin" więc dziś na tapetce mamy coś dla koneserów i wielbicieli jazdy "w dół górki". Oto: ROCK SHOX TOTEM!

"Full service" z wymianą płynów ustrojowych... heh, spokojnie (!) - nie ma w tym nic zdrożnego bo wiemy co robimy :) Sesja widelca z zewnątrz i od środka:

Tak, czasem zwracamy uwagę na detale nietechniczne! Oto nawiązanie designu do nazwy: "indiańskie" dekory, jak to na totem przystało... tylko jakie to plemię? Pewnie jakieś z Manhattanu. 

Z cyklu "Dziś na tapetce" mamy fajne ciacho: MARZOCCHI BOMBER XC RETRO 700 SL . Nie nowy ale dość zaawansowany technologicznie widelec. Co ważne: jeszcze "made in ITALY" a nie import ze wschodu. Robiliśmy pełny przegląd i na nasze oko widelec jeszcze sporo pojeździ. Konstrukcyjnie na uwagę zasługuje dziecinnie prosta zmiana skoku. Można łatwo dostroić amortyzator do stylu jazdy.

Kolejne perełki z "charity tour" Paris - Nice. Czytelniku do dzieła! Czekamy na takie rowerki w Tychach w naszym serwisie, bo nie tylko teren się liczy ;) szosa to też wspaniała przygoda i "creme de la creme" sportu rowerowego.

- Pinarello Don Alejandro PRINCE OF SPAIN Campagnolo SuperRecord 11. Zdjęcia mówią same za siebie.

-  LOOK S86: oczywiście carbon, uwagę zwraca dość specyficzne „zamknięcie” sztycy siodła, a w sumie jego brak.

- Giant Mavic Ksyrium SL: „ciekawe” wykonanie piast kółek MAVIC-a

Czasami w zalewie „przeciętnych rowerów”, które mamy przyjemność naprawiać, zdarzają się prawdziwe ciekawostki.. a właściwie można by powiedzieć nawet „Perły dawnej inżynierii rowerowej”. Oto przykład: tylna piasta Helicomatic marki Maillard.

Trochę historii:

Rowery w latach '70 i '80 wyposażane były głównie w spotykane jeszcze dzisiaj w tańszych rowerach piasty z nakręcanym wolnobiegiem. Problem polega na tym, że podczas pedałowania wolnobieg dokręca się ustawicznie co wymaga sporych zachodów przy próbie odkręcenia go. Dodatkową wadą tego rozwiązania jest mały rozstaw łożysk piasty, co powoduje wyginanie się osi a w konsekwencji uszkodzenie łożysk.

Rozwiązaniem tych problemów miała być konstrukcja pana Francisa Bes'a, francuskiego wynalazcy opatentowana w latach '70 ubiegłego wieku. Założeniem konstrukcji było umożliwienie rowerzyście demontaż wolnobiegu w łatwy sposób nawet w warunkach polowych w celu np wymiany uszkodzonej szprychy. Zostało to osiągnięte przez zastosowanie śrubowego wielowypustu (wykorzystywanego później w logo Helicomatic), na który to nasuwany był wolnobieg wraz z zębatkami a całość blokowana była przez nakręcenie pierścienia blokującego za pomocą małego, poręcznego klucza w formie breloczka z otwieraczem do butelek jako rękojeścią

Dodatkowym atutem tego rozwiązania było maksymalne rozsunięcie łożysk piasty co znacznie wzmocniło konstrukcję odciążając oś, mało tego, jak informuje nas napis „Etanche” widoczny na kapslu łożyska całość była „wodoodporna”!

Zanim piasty Helicomatic zostały wprowadzone do produkcji firma Maillard została wykupiona przez Sahsa, a ten następnie w 1997r został wchłonięty przez korporacje SRAM która to prawdopodobnie jest właścicielem patentu do dzisiaj. Dlaczego patent się nie przyjął?

W tym samym czasie Shimano zaczęło produkcję swojego, znanego do dzisiaj systemu opartego na bębenku i nakładanej kasecie które rozwiązani wyparło z rynku całkowicie konstrukcję Pana Francisa Bes'a.

Po tej dawce rowerowej archeologii wypada dodać, że piasta do dzisiaj (30-40 lat!!!) obraca się w sposób, którego mogły by pozazdrościć topowe np Mavic'ki i co pewne, odpowiednio serwisowana będzie to robić pewnie przez następne 40 lat!!