Typowe uszkodzenie ramy nadmiernie wyciągniętą sztycą siodła... oczywiście właścicielowi to nie przeszkadzało w dalszej jeździe - przedłużył sztycę i wbił ją głębiej w ramę. Zresztą, zarówno rower jak i właściciel to unikaty. Zwróćcie uwagę na samo siodło oraz ustawienie klamek hamulców :) Pozostaje życzyć tylko... SZEROKIEJ drogi!!

Tak "zachowawcze" podejście do sprzętu to już przesada. Z czasem przedmioty się zużywają i choć ciężko się z tym pogodzić, to warto zadbać przynajmniej o własne bezpieczeństwo. Tu przykład skrajnie wyeksploatowanej opony. Ekologia? Ekonomia? Skrajna lekkomyślność? Wszystko na raz? Mozę po prostu nieciekawe życie, warte mniej niż nowa opona (ceny od 30 pln!).

W końcu coś optymistycznego! Bo dlaczego niby klocek hamulcowy nie miał by sie uśmiechać? Klasyka no-commnets.

Klient potrafi zaskoczyć. Przyczyny powstania tej niekonwencjonalnej konstrukcji dokładnie nie znamy ale na myśl przychodzą różne rzeczy... Może to jednak nic anatomicznego, tylko zwykłe i bliskie każdemu pragnienie podarowania sobie "odrobiny" luksusu.

Pomysłowość ludzka może zaskoczyć... ale w tym przypadku chyba pozytywnie ;)

Oświetlenie rowerowe jest ważne i obowiązkowe po zmroku ale co zrobić jak go nie ma? Można kupić i zamontować.. koszt zazwyczaj niewielki a i nakład pracy mały. Można jednak „na około” i z fantazją.

Pokazywaliśmy już latarkę przyklejoną taśmą klejącą do mostka, która oświetlała korony mijanych drzew. Tym razem technicznie bardziej zaawansowane rozwiązanie a za razem w jakimś stopniu rozbrajające. Nie mamy tu bowiem do czynienia z ornitologiem (światło w korony drzew) tylko chyba z fanem Teletubisiów... majstersztyk!

Mały opis techniki wykonania: lampka LED (chyba tzw „czołówka” - ciężko określić) przykręcona wkrętami do klocka hamulcowego, który to klocek przykręcony został do błotnika stanowiąc solidną podstawę. Po eliminacji paru diód całość prezentuje się wyśmienicie. Można rzec, że nawet współgra z "klasycznym" stylem roweru. Gratulujemy!

W sumie nawet nie wiadomo co napisać.... przychodzi na myśl rower dla człowieka-pająka, randez-vous z UFO lub po prostu znamię niepospolitego "wiru w bani" właściciela. Takie oto cudo, parkujące zgrabnie na dublińskiej ulicy, udało się chwycić aparatem telefonu. Niestety, nie było nam dane zadać właścicielowi świdrujących mózg pytań: "po co?", "dlaczego?", "jak?" i... "przepraszam czy to Twoje piwo?" ;) Może i dobrze, po namyśle stwierdzamy, że tak przyziemne pytania nie pasują do metafizyki "bliskiego spotkania trzeciego stopnia".